Corale-@rt od kuchni - czyli bez biżuterii a na słodko!

Dzisiaj troszeczkę inaczej. Na prośbę Karoliny z Craftolandii postanowiłam pochwalić się moją nową miłością. Choć nie tak wielka jak do moich biżutek, ale jednak duża fascynacja. Torty angielskie, czyli lukier plastyczny, różnokolorowy. Choć i lukier zwykły także się pojawił :)
Zaczęło się od 1 urodzin mojego synka. Jak to mama, chciałam upiec coś sama i założyłam że dam radę :) Na pierwszy ogień poszedł motylek. Dzień wcześniej organizowałam z koleżanką łączone urodziny jej córeczki Natalii i mojego Szymusia. Efekt widoczny poniżej:

Dzień później organizowane były urodziny dla naszej rodzinki. Trzeba było wykonać drugi torcik, tym razem mniej zwymyślany, ale chyba też się udał. Gościom smakował - Misiu:

Dwa miesiące później urodziny obchodził mój mąż. Postanowiłam zrobić coś z jego ukochaną piłką nożną. Tutaj pobawiłam się już zwykłym lukrem i bitą śmietaną, Wyszło trochę kłapciato i barwniki spożywcze trochę się rozpływały, ale efekt był i niespodzianka się udała:

Dwa tygodnie po urodzinach męża zorganizowałam swoje urodziny. Koleżanki dzień przed imprezą zapytały czy będzie tort. Oczywiście tortu miało nie być. Ale że chciały zorganizować musiałam się w jeden dzień, bo zagroziły, że nie przyjdą :P I tak na szybko powstał okrągły torcik w moim ulubionym czerwonym kolorze, z wąsiastą myszą u podstawy:

I tak mijały miesiące. Na urodzinach mojego synka moja chrześnica zamówiła sobie tort z Hello Kitty. Obiecałam - chrzestna słowa dotrzymuje, przyszedł lipiec zaczęłam lepić Hello Kitty. Efekt nie do końca zadowalający, ponieważ tort się rozjechał. Był straszny upał ponad 30st. Ale dziecku się spodobał, zreszta nie tylko i na zdjęciu też nawet wyszedł:

W lipcu też zajęłam się nowością typu Cake pops - ciasteczkowe lizaki. Zrobiłam straszne Hello Kitty :P Tłuste, z wielkimi głowami, ale podobały się, uff :P

Mój ostatni tort powstał kilka dni temu na 3 urodziny synka mojej koleżanki. Franio często chodzi z rodzicami na wyścigi, a tam jeździ różowa pantera - śliczne wyróżniające się z tłumu monotonnych kolorów innych aut. Cóż więcej mogłoby mu sprawić więcej radości niż ów auto :) Razem z mamą stanęłyśmy chyba na wysokości zadania i tort wyszedł podobny do auta :)

To tyle :) Uff to chyba najdłuższy post na blogu i nie dotyczy wogóle jego tematyki :P wybaczcie!
Kolejny tort mam w planach w grudniu na 2 urodziny mojego kochanego synka. Myślę, że uda mi się przygotować jego kochanego McQueena. Trzymajcie kciuki!